#48: teardrops on Santa's workfloor
In deze reeks weekverslagjes neem ik je mee naar wat ik de afgelopen zeven dagen zoal gedaan heb. Een eerlijk overzicht van mijn dagelijkse activiteiten, hoogtepunten én dieptepunten van de voorbije week. In deze post: week 48.
English: In these weekly reports I take you to what I have been doing over the past seven days. An honest overview of my daily activities, highlights and lows of the past week. In this post: week 48.
Vorige week startte vrij chaotisch. Maandag moest ik werken, dinsdag was ik vrij. Overal lagen enveloppen, stapeltjes van dit en dat, kersttakjes, verpakkingsmateriaal, ... Ik was helemaal klaar om te beginnen met het inpakken van de bestelde kerstkaartjes maar kon mijn kaartjes nog niet gaan ophalen bij de drukkerij. Ze hebben het gigantisch druk deze tijd van het jaar, waardoor alles wat langer op zich laat wachten dan anders. En ik had zelf heel last minute nog een extra bestelling doorgegeven die ook nog verwerkt moest worden door de drukkerij. Ondertussen was ik halve voorraad postzegels gaan opkopen in de plaatselijke supermarkt. Ze keken toch even toen ik om 50 stuks vroeg! Dinsdagnamiddag ging ik een warme chocolademerk en een stukje van 'mijn' bananenbrood halen bij Nana, samen met een collega die ik al veel te lang niet meer gezien had. Salomé, de uitbaatster van Nana café, plaatste een tijd geleden een oproepje via Instagram om zelf nieuwe combinaties voor te stellen voor haar bananenbrood. Dinsdag bereidde ze mijn voorstel: bananenbrood met speculoos. Heerlijk! Als afsluiter van de dag videobelde ik mijn zus en kon ik op die manier meegenieten van hoe ze haar eerste kerstboom ooit opzetten. Wat stiekem wel schattig maar vooral heel gezellig was.
Last week started quite chaotic. Monday I had to work, Tuesday I was off. There were envelopes everywhere, piles of this and that, Christmas twigs, packaging material, ... I was ready to start wrapping the ordered Christmas cards, but could not yet collect my cards at the printing company. They are very busy this time of the year, so everything takes longer than usual. And I had placed an extra order veryyy last minute that also had to be processed by the printing company. In the meantime I went buying half a stock of stamps in the local supermarket. They gave me a confused look when I asked for 50 pieces! Tuesday afternoon I went to get a hot chocolate and a piece of 'my' banana bread from Nana, together with a colleague I hadn't seen for far too long. A while ago, Salomé, the manager of Nana café, placed an appeal via Instagram to propose new combinations for her banana bread. On Tuesday she prepared my proposal: banana bread with speculoos. Delicious! At the end of the day, I made video calls to my sister and that way I could enjoy how she set up her first Christmas tree ever. Which was secretly cute but most of all very cozy.
Woensdag kreeg ik het langverwachte mailtje van de drukkerij: ik kon mijn kerstkaartjes en enveloppen gaan ophalen! Van zodra mijn middagpauze begon, fietste ik naar drukkerij Alfabet, aan het station van Gent Sint-Pieters. Na het werk startte ik met het sorteren van de kaartjes en het ordenen van de bestellingen. Het gaf mij zo'n geweldig gevoel om alle bestellingen bij elkaar te zien liggen in mijn kamer, die er nu een beetje als het werkatelier van de Kerstman uitzag. Ik voelde mij heel trots en emotioneel. Alle stress van de afgelopen weken viel op hetzelfde moment op mij en de eerste traantjes van de avond (van pure blijheid) vloeiden.
Deze avond was het de laatste avond samen met twee van mijn drie huisgenoten, die morgen eerst naar Lissabon en daarna voor een jaar naar Brazilië zouden vertrekken. Het werd een gezellige avond. Het afscheid kwam nu wel heel dichtbij, wat af en toe voor net niet natte ogen zorgde. Maarten maakte vol-au-vent voor iedereen en we aten veel te veel frietjes en andere gefrituurde snacks. Met een buik die op ontploffen stond, waagden we nog een poging om samen naar de voorlaatste Star Wars film te kijken. De vermoeidheid won het helaas van onze toewijding!
On Wednesday I received the long-awaited email from my printer: I could go and collect my Christmas cards and envelopes! As soon as my lunch break started, I cycled to the Alfabet printer shop at the station of Ghent Sint-Pieters. After work I started sorting the postcards and arranging the orders. It gave me such a great feeling to see all the orders placed together in my room, which now looked a bit like Santa's workshop. I felt very proud and emotional. All the stress of the past weeks fell on me at the same time and the first tears of the evening (of pure happiness) flowed.
This evening was the last evening together with two of my three housemates, who would leave first to Lisbon tomorrow and then to Brazil for a year. It was a pleasant evening. The goodbye was now very close, which occasionally resulted in *almost* wet eyes. Maarten made vol-au-vent for everyone and we ate way too many fries and other fried snacks. With a belly that was about to explode, we did another attempt to watch the second to last Star Wars movie together. Fatigue, unfortunately, outweighed our dedication!
Donderdagochtend werkte ik vanaf mijn bureau verder aan het inpakken en versieren van de laatste bestellingen, zodat ik paraat stond voor mijn vaste job en tegelijk alle pakketjes kon klaarstomen om deze vanavond nog te verzenden. Ergens in de late namiddag vertrokken mijn huisgenoten op hun avontuur. Ik kan het nog steeds niet goed vatten dat ik hen voor zo'n lange tijd niet ga zien! Ik probeerde hier en daar mee te helpen om de laatste zaken in de verhuiswagen te zetten en mee op te ruimen, kwestie van het samenzijn nog wat te rekken. Toen ik hen voor de laatste keer zag wegrijden, vloeiden er toch wel enkele traantjes. Mijn avondwandelingetje naar de postbus was een welkome afleiding van het opeens zeer lege huis.
On Thursday morning I worked from my desk on packing and decorating the last orders, so that I was ready to get into action for my regular job when necessary and at the same time could prepare all the packages for sending them tonight. Somewhere in the late afternoon my roommates left for their adventure. I still can't quite get it I won't see them for such a long time! I tried here and there to help to put the last things in the moving van and to tidy up, a matter of stretching our time together a bit. When I saw them drive away for the last time, I felt some tears coming up. My evening stroll to the mailbox was a welcome distraction from the suddenly very empty house.
Op vrijdag speelde ik zelf even voor postbode. Tijdens mijn pauze en na het werk sprong ik op de fiets en bracht ik de overige pakketjes tot bij hun nieuwe eigenaren. Ik vond het zonde om postzegels te verbruiken voor de bestellingen die geplaatst werden door mensen die in Gent wonen, gezien ik dit even goed zelf tot bij hen kon brengen. Tijdens mijn delivery ronde stopte ik nog even om bij te tanken bij Nana, die een heel leuk voorstel had voor mij. Daarover later meer! Ondertussen was mijn nieuwe huisgenoot, Sieben, bijna klaar met het verhuizen naar zijn nieuwe kamer, en had ik weer twee huisgenoten. Ik werkte verder aan een tekening op bestelling terwijl ik hem en zijn vriend die kwam helpen wat beter leerde kennen.
On Friday I played a postman for a day. During my break and after work, I took my bike and delivered the remaining packages to their new owners. I thought it was a shame to use up stamps for the orders placed by people who live in Ghent, as I could just as easily bring this to them myself. During my delivery round, I stopped to refuel at Nana café, where Salomé had a very nice proposal for me. More on that later! In the meantime my new roommate, Sieben, was almost finished moving into his new room, and I had two roommates again. I continued to work on a custom drawing while getting to know him and his friend who came to help.
Mijn tweede vrije dag van deze week, zaterdag, zat al goed volgepland. Ik had nog tekenwerk te doen en moest naar Brugge om een etalage op te zetten bij mijn mama. De voorruit in haar huis leent zich hier perfect toe, dus stelde ze voor om wat kerstkaartjes uit te hangen en op die manier reclame te maken in de buurt. Het is een leuke etalage geworden, al zeg ik het zelf. Je kunt mijn kerstkaartjes trouwens ook bekijken en shoppen via mijn 'webshop'. De terugweg van Brugge naar Gent verliep vrij gespannen, gezien half België precies allemaal op hetzelfde moment de trein terug naar het binnenland wou nemen. Wachtrijen, chaos en zeker geen social distancing. En dat allemaal voor een lichtfestival (Wintergloed) dat nog zo'n twee maanden loopt. 's Avonds ging ik nog even langs bij mijn papa en plusmama, wat door de hele Coronatoestand alweer een tijdje geleden was.
My second day off of this week, Saturday, was already fully packed and planned. I still had drawing work to do and had to go to Bruges to set up a shop window at my mom's place. The front window in her house lends itself perfectly to this, so she suggested putting out some Christmas cards to advertise in the neighborhood. It has become a nice shop window, if I say so myself. You can also take a look at and shop my Christmas cards via my 'webshop'. The way back from Bruges to Ghent was quite tense, as half of Belgium wanted to take the train back inland at exactly the same time. Queues, chaos and certainly no social distancing. And all this for a light festival (Wintergloed) that will run for another two months. In the evening I went to visit my daddy and stepmom, which was a while ago because of the whole Corona state.
Zondag moest ik weer telewerken voor mijn full-time job. Tussendoor werkte ik de blogpost van vorige week af en tekende en schilderde ik verder aan een tekenopdracht voor een klant. Als je mijn tekenstijl ondertussen al wat kent, weet je dat het vormgeven van interieurbeelden iets nieuw is voor mij. Tijdens mijn studies Interieurvormgeving kreeg ik lessen in waarnemend tekenen. Dit ging mij op zich niet slecht af, maar ik kon mij hier nooit echt mee amuseren. Deze tekenopdracht vond ik daarintegen echt zalig! De ruimte die ik moest tekenen is speels en gezellig en ik vond het uitdagend om dit naar mijn eigen stijl te vertalen. Dit is één van de redenen waarom ik naast vrije creatief ook graag in opdracht van iemand anders werk.
Dat was het alweer voor deze emotionele rollercoaster van een week, tot de volgende!
On Sunday I had to telecommute again for my full-time job. In between, I finished last week's blog post and continued drawing and painting on a drawing assignment for a client. If you already know my drawing style a bit by now, you know that designing interior images is something new to me. During my studies in Interior Design I received lessons on observational drawing. I was okay, not the best nor the worst, but I could never really enjoy myself with it. On the other hand, I really loved this drawing assignment! The space I had to draw is playful and cozy and I found it challenging to translate this into my own style. This is one of the reasons why, in addition to creating freely, I also like to work in assignment of someone else.
That's it for this week-long emotional roller coaster, see you next!
Margaux
**Ik haal op geen enkele manier voordeel uit de plekken die ik in dit artikel gelinkt heb. Het zijn bedrijven of producten die ik leuk vind en wil delen vanuit de positieve ervaring die ik er had. ** I do not benefit in any way (financially) from the places that I have linked in this article. They are companies or products that I like and would like to share based on the positive experience I had there.**
